Hoewel ik aardig thuis ben in de energiewereld was mij ontgaan dat je het capaciteitstarief voor gas bij G4-aansluitingen (kleinverbruikers) kan laten verlagen als je verbruik onder 500m3/jaar zakt. Voor veel huishoudens met een hybride warmtepomp is dit het geval. Vervelend is dat dit niet automatisch gebeurd aan de hand van je jaarverbruik, je moet er zelf over aan de bel trekken. Netbeheerders en veel leveranciers doen er alles aan om dat zo lastig mogelijk te maken.
De meeste mensen kennen nog wel de nooit voltooide kerncentrale Kalkar, vlak over de Duitse grens: de snelle kweekreactor waarvan de bouw wegens verzet vanuit de bevolking in 1985 gestaakt werd. Nog krasser is de historie van de AKW Zwentendorf aan de Donau, 50 kilometer stroomopwaards van Wenen. Die was in 1978 al helemaal afgebouwd toen de Oostenrijkse Tweede Kamer besloot om een streep te zetten door kernenenergie.
In het SER-energie akkoord (2012) is afgesproken dat bedrijven en instellingen (ziekenhuizen, scholen, musea) met een energieverbruik boven 50.000 kWh/jr of 25.000 m3 gas/jaar -dat zijn er ca. 90.000- zich inspannen om hun energieverbruik te verminderen. Dat had in 2020 een besparing van 33 Petajoule moeten opleveren. De Algemene Rekenkamer zocht uit of dat doel gerealiseerd is. Hun conclusie: “De minister weet niet of het doel is gehaald, maar wij achten het onwaarschijnlijk dat dit is gelukt.”
Opinie NRC, 2 april 2024
Energie is een eerste levensbehoefte. Elektriciteit is daarbij de sleutelmodaliteit. Als de elektriciteit uitvalt stroomt ook het gas niet meer: compressoren voor het transport, meet- en regelapparatuur, pompen van verwarmingsinstallaties en communicatievoorzieningen draaien op elektriciteit. Het leeuwendeel daarvan heeft geen noodstroom voorziening. De elektriciteitsvoorziening is de Achilleshiel van hoog ontwikkelde economieën, kwetsbaarder dan ziekenhuizen of de voedselvoorziening. Tennet rapporteerde vorige week dat de netbeschikbaarheid afgelopen jaar 99,99993% bedroeg. Dat klinkt erg veilig. Toch kan een kleine eenheid terroristen met één kilo Semtex heel Nederland minstens een maand platleggen, met een goedgerichte actie op en rond de knooppunten van ons hoogspanningsnet.
Bij een overleg met veiligheidsprofessor Ira Helsloot wees hij me deze week op het risicomengpaneel voor een veilige energietransitie. Het is een poging om de positieve en negatieve effecten op omgevingsrisico’s bij energietransitieprojecten op een objectieve manier in kaart te brengen. Het is een initiatief van het Bestuurlijk Overleg voor een Veilige Energietransitie in Nederland (BOVEN).
Lees verder “Risicomengpaneel laat veiligheids- en gezondheidseffecten bij verduurzaming zien”
Amstelwijck Park in Dordrecht haalde het NOS journaal van 9 oktober, als groene wijk die beter voorbereid is op het klimaat van de toekomst. Terechte claim of marketingtaal? Ik ging er gisteren kijken.
Ook na de afbouw van de salderingsregeling blijft het aanbrengen van zonnepanelen op daken van huurwoningen financieel interessant. Dat blijkt uit het onderzoek De effecten van het wetsvoorstel Afbouw salderingsregeling kleinverbruikers voor de huursector (Facton, juli 2023), in opdracht van minister Jetten. Facton keek daarbij met name naar de effecten voor corporatiewoningen.
De Raad van State deed op 2 augustus uitspraak in een geschil tussen de Provincie Utrecht en een isolatiebedrijf uit Best. De provincie vond endoscopisch onderzoek voor het uitvoeren van naisolatie bij een spouwmuur onvoldoende zekerheid bieden dat vleermuizen niet verdreven worden door de isolatiemaatregel. De uitspraak heeft volgens mij een hoog academisch gehalte en frustreert een belangrijke techniek om het energieverbruik voor bestaande woningen terug te dringen.
In het februarinummer van Eigen Huis Magazine is onder deze kop een beschouwing opgenomen over de werking van de energiemarkt. Aanleiding zijn de huidige extreme prijzen voor elektriciteit, gas en warmte. Reden genoeg voor een consumentenorganisatie om eens kritisch te kijken naar de marktordening. Nou nee dus.
Eind jaren 70 heb ik meegelopen in een grote Belgisch-Nederlandse demonstratie tegen kernenergie bij Doel, vlak over de grens in Zeeuws-Vlaanderen. De demonstranten waren met name ongerust over drie risico’s: 1 het vrijkomen van radioactief materiaal door een ongeluk of sabotage. 2 het misbruik van het restproduct plutonium voor het maken van een kernbom. 3 een toekomstig afvalprobleem door de lange halfwaardetijd van het nucleaire afval. 45 jaar later denk ik inmiddels dat kernenergie een -beperkte- bijdrage kan leveren aan de oplossing van de klimaatopgave, terwijl de risico’s beperkt zijn en de voordelen redelijk opwegen tegen de nadelen. Hoe kwam ik tot dat voortschrijdend inzicht?
Paulus Jansen 