Wandelnet en NIVON ontwikkelden jaren terug streekpad Waddenwandelen, goed voor 275 kilometer uitwaaien op Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog en het Duitse Borkum. Op Borkum na liep ik ze allemaal en het zijn stuk voor stuk aanraders, in alle jaargetijden. Hier wat beelden van Schiermonnikoog in de late herfst.
In het verleden konden Rijkswaterstaat en lagere overheden het autoverkeer sturen via bewegwijzering. Een van de criteria daarbij was het beperken van verkeersoverlast voor omwonenden. Door de inburgering van de routenavigatiesystemen is de effectiviteit van sturing via bewegwijzering vrijwel verdampt. Maar met routenavigatie 2.0 kan daar wat aan gedaan worden!
Ik woon in Utrecht-Lunetten, dus Houten en Culemborg liggen bij mij om de hoek. Bij een rondje op de racefiets heb ik ieder binnenweggetje in dat gebied al 100 keer gefietst. Maar te voet krijg je letterlijk een inkijkje in de binnenkant van dit poldergebied, dat vroeger een belangrijke schakel vormde in de Hollandse Waterlinie. Ik liep de NS wandeling van Houten Castellum naar Culemborg (17km).
Ik ben net terug van 1500km fietsen (en 50km wandelen) langs de Bretonse kust (Velomaritime/ Eurovelo4, veloroute Littoral en wat verbindingsroutes door het binnenland). Een vakantiebesteding die ik iedereen kan aanraden, want fietsend en wandelend ervaar je het landschap oneindig veel beter dan vanuit de auto. En hoewel het bepaald niet droog bleef en de temperatuur maar niet tot zomerse hoogte wilde stijgen stond dat een mooie vakantie niet in de weg.
De afgelopen decennia is er veel energie gestoken in het veiliger, sneller en comfortabel maken van fietsroutes: brede, gescheiden paden, glad wegoppervlak, steeds vaker ook tunnels of bruggen om drukke wegen of spoorlijnen te kruisen. Dat is prima als je zo snel mogelijk van A naar B wil. Maar de meeste fietsers willen ook een beetje aangenaam van A naar B. Dan helpt een groene inbedding enorm.
Lees verder “Groen: onderschatte kwaliteitsfactor bij fietsroutes”Steeds vaker klinken pleidooien voor 30km/uur als nieuwe maximumsnelheid in de steden, meestal met uitzondering van het stedelijke en regionale hoofdwegennet. De gedachte is dat op de haarvaten van het wegennet de fietser meer ruimte moet krijgen en zich daarbij ook veilig moet voelen. Bij het komende Nationaal Fietscongres op 17 juni ga ik in een workshop van het Landelijk Fietsplatform bepleiten om ook buiten de steden op alle binnenwegen die onderdeel zijn van het landelijke fietsknooppuntennetwerk 30km/uur MAX in te voeren.
Al mijn hele leven ben ik een enthousiast fietser en wandelaar. Door de week voor de nuttige verplaatsingen, in het weekend en de vakanties voor de lol. Het is voor mij de ideale manier om van natuur en cultuur te genieten, je hoofd leeg te maken en de conditie op peil te houden. Daarom hoefde ik niet lang na te denken toen ik vijf jaar geleden gevraagd werd om bestuursvoorzitter van het Landelijk Fietsplatform te worden.
Staatssecretaris Dijksma schrijft vandaag in een brief aan de Tweede Kamer dat de openbaar vervoerbedrijven hun productaanbod voor wandelaar en fietser willen verbeteren. Daarmee acht zij de motie van mijn oud-SP-collega Farshad Bashir uitgevoerd. De belangrijkste suggestie uit de motie -gratis fietsvervoer in de trein in het weekend en buiten de spits- wordt echter niet zonder meer overgenomen. Met name de NS stribbelt tegen. Het bedrijf zegt met name bang te zijn voor klachten van andere reizigers die last hebben van al die fietsen. Daar hebben ze een punt: je moet beginnen om je materieel wat beter geschikt te maken voor fietsvervoer.
Als je na zeven en een half jaar vertrekt als Kamerlid (om wethouder te worden in Utrecht) krijg je van tijd tot tijd de sceptische vraag: heb je nog iets bereikt? Klaarblijkelijk denken veel mensen dat Tweede Kamerleden vooral bezig zijn met de waan van de dag en weinig échte resultaten boeken.
Hieronder vind je een bloemlezing van concrete resultaten die ik als kamerlid geboekt heb. Ik laat daarbij twee belangrijke aspecten buiten beschouwing: het voeren van principiële debatten over de koers van kabinetten en het afleggen van werkbezoeken. De SP is vanaf 1994 in en buiten de Tweede Kamer de voortrekker geweest in de oppositie tegen liberalisering, privatisering en deregulering. Op mijn terrein zijn daarvan voorbeelden: de privatisering van de energiebedrijven, het opdoeken van de ruimtelijke ordening en de sloop van de sociale huursector, onder meer door de invoering van de verhuurderheffing. Ook het afleggen van werkbezoeken -ik schat minstens 1000- is volgens mij cruciaal voor een volksvertegenwoordiger. Je zoekt de praktijk op, stelt vragen en toetst of je ideeën herkend en gesteund worden. Dat leidt tot betere voorstellen en -minstens zo belangrijk- op het schrappen van ideeën die bij nader inzien niet zo briljant waren.
Vanmiddag presenteer ik samen met Duco Hoogland (PvdA) en Sander de Rouwe onze initiatiefnota Een Stap Vooruit, tijdens het congres ‘Nederland fietsland: fictie of feit?’ in de RAI. De nota bevat 39 voorstellen om de voorzieningen voor de recreatieve wandelaar en fietser in Nederland te verbeteren en de economische opbrengsten van wandel- en fietstoerisme te verhogen. De nota wordt vandaag ook ingediend bij de voorzitter van de Tweede Kamer en naar verwachting in de loop van dit jaar afgehandeld.
de Hollandse Kade langs het Tienhovens kanaal, onderdeel van het Marskramerpad (LAW3)
Paulus Jansen 