Categorie: 2023

Bestuurlijk verval

Ik kreeg deze week een studie uit 2021 onder ogen, die heel relevant is voor het toezicht op de corporatiesector: Bestuurlijk verval in de semipublieke sector. De auteurs Meike Bokhorst en Sjors Overman deden onderzoek naar het ontstaan van zonnekoninggedrag bij bestuurders van woningcorporaties, onderwijs- en zorginstellingen. “Het gaat vaak om krachtige bestuurders die al lang op hun plek zitten, wel een potje kunnen breken, maar in de loop der tijd steeds minder tegenspel krijgen.” Heel herkenbaar voor wie zich de ontsporingen bij corporaties als Vestia, Woonbron, Rentree, WSG, Laurentius en Rochdale herinnert.

intern toezicht bij ontspoorde corporaties.

Lees verder “Bestuurlijk verval”

Bevorder middenhuur met ruimer waarborgfonds

(opinie in Financieele Dagblad, 3 maart 2023)

Beleggers hadden de laatste jaren al niet zo’n trek om substantieel te bouwen in het middenhuursegment, met een maandhuur tussen €750 en €1000. Ze bouwden voor die huur hooguit piepkleine appartementen. Woningen met een redelijk oppervlak gingen ver boven die prijs de markt op. Na de uitbreiding van de huurprijsbescherming is de lust om te investeren hen helemaal vergaan. Dus kloppen projectontwikkelaars aan bij de woningcorporaties om hun bouwinitiatieven te redden (FD 27 februari 2022). Een logische ontwikkeling, omdat de kostprijshuur van een huurwoning van 100m2 in veel regio’s al ver boven de sociale huurgrens (€808 per 1-1-2023) ligt. Ook corporaties kunnen een nieuwbouwwoning voor een gezin met kinderen dus alleen maar exploiteren bij een huur boven de sociale huurgrens, tenzij ze een onrendabele top accepteren die betaald wordt door hun andere huurders.

Lees verder “Bevorder middenhuur met ruimer waarborgfonds”

“De vrije markt doet zijn werk”. Pardon?

In het februarinummer van Eigen Huis Magazine is onder deze kop een beschouwing opgenomen over de werking van de energiemarkt. Aanleiding zijn de huidige extreme prijzen voor elektriciteit, gas en warmte. Reden genoeg voor een consumentenorganisatie om eens kritisch te kijken naar de marktordening. Nou nee dus.

Een van de weinige voorbeelden van een vrije markt die zonder (al te veel) overheidsbemoeienis zijn werk kan doen.
Lees verder ““De vrije markt doet zijn werk”. Pardon?”

Beperkte inzet kernenergie ook in Nederland verantwoord

Eind jaren 70 heb ik meegelopen in een grote Belgisch-Nederlandse demonstratie tegen kernenergie bij Doel, vlak over de grens in Zeeuws-Vlaanderen. De demonstranten waren met name ongerust over drie risico’s: 1 het vrijkomen van radioactief materiaal door een ongeluk of sabotage. 2 het misbruik van het restproduct plutonium voor het maken van een kernbom. 3 een toekomstig afvalprobleem door de lange halfwaardetijd van het nucleaire afval. 45 jaar later denk ik inmiddels dat kernenergie een -beperkte- bijdrage kan leveren aan de oplossing van de klimaatopgave, terwijl de risico’s beperkt zijn en de voordelen redelijk opwegen tegen de nadelen. Hoe kwam ik tot dat voortschrijdend inzicht?

anti-kernenergie demonstratie in Doel (B) eind jaren 70. Ik liep met veel andere SP-leden mee.
Lees verder “Beperkte inzet kernenergie ook in Nederland verantwoord”

Linkse (ver)huurderheffing

De verhuurderheffing van VVD-minister Stef Blok: een belasting op goed gedrag. Deze in 2014 ingevoerde belasting, oplopend tot €1,8 miljard per jaar, werd alléén betaald voor huurwoningen onder de liberalisatiegrens. Vrije sector huur en eigenwoningsector betalen niets. Hij is in 2022 na jarenlange actie afgeschaft.

Maar vandaag opent in de Waschsalon Karl-Marx-Hof in Wenen een tentoonstelling over een linkse verhuurderheffing die 100 jaar geleden de massale bouw van betaalbare huurwoningen mogelijk maakte. Dat is andere kost.

museum Waschsalon is gevestigd in een voormalige wasserette in het mega-wooncomplex Karl Marx Hof, gebouwd tussen 1927-1930 van de opbrengsten van de verhuurderheffing. Het complex had nog veel collectieve voorzieningen, zoals het kinderdagverblijf op deze foto.
Lees verder “Linkse (ver)huurderheffing”

Te hoge huur: boete!

Ik heb er tijdens mijn kamerlidmaatschap ontelbaar vaak voor gepleit, lees bijvoorbeeld pak huisjesmelkers aan (2008). Maar eerst was het onwenselijk vanwege de vrijheid van contractrecht. Toen waren er allerlei technische bezwaren: “het strafbaar stellen van bovenwettelijke huren past niet in ons rechtsstelsel”. En natuurlijk kwam er in mijn 7,5 jaar kamerlidmaatschap zeven bewindspersonen van wonen voorbij, waarvan drie demissionair: zodra ze ingewerkt waren, waren ze alweer verdwenen. Minister Blok zei in 2014 een aantal verbeteringen toe, en schoot daar vervolgens niet mee op.

Lees verder “Te hoge huur: boete!”