De jaarlijkse VN-klimaatconferentie, deze keer in het Mexicaanse Cancun, zit erop. De verwachtingen waren niet hooggespannen en blijkens het slotdocument was dat terecht. Het is schier onmogelijk om met 200 landen tot één, juridisch bindende, aanpak te komen. Maar er is hoop: op de werkvloer gebeurt er wel degelijk een heleboel.
Aanstaande maan-dag begint de 16e klimaatconferentie van de Verenigde Naties in Cancun. Na de deceptie van Kopenhagen (2009) zijn de verwachtin-gen een stuk getemperd.
Ik was gisteren te gast bij UNESCO-IHE Institute for water education, waar ik deelnam aan een debat over de rol die waterschappen kunnen spelen op het gebied van waterbeheer. Mijn opponent was Tineke van der Ploeg, bestuurslid van het Hoogheemraadschap van Delfland en lector aan de TU Delft.
Het zit erop. Gisterochtend ben ik teruggekeerd in Nederland. Ook een dag na het finale besluit heb ik nog steeds gemengde gevoelens over het resultaat. Mooi dat er een stap vooruit gezet is, of moet ik zeggen: stapje?
ovationeel applaus van de plenaire vergadering na het aannemen van het Besluit
VN-conferenties in het algemeen en klimaatconferenties in het bijzonder zijn berucht om hun stroperigheid en uitlooprisico. Dat was me bekend. Maar er is altijd nog de overtreffende trap: dat is Bali.
Anderhalf uur geleden zijn we door minister Cramer en haar ambtelijke staf bijgepraat over de stand van zaken bij het formuleren van het concept-besluit, waar de 190 deelnemende landen mee akkoord moeten gaan. Of niet dus. In vergelijking met de tekst die er afgelopen dinsdag lag bij onze aankomst lijkt het grote demonteren begonnen, onder invloed van enerzijds de VS en anderzijds de ontwikkelingslanden (G77).
Als nieuweling in een internationaal onderhandelingscircus waar alles met alles te maken heeft is het niet eenvoudig om snel een beeld te krijgen hoe de hazen lopen. Na een dag reizen zijn we gistermiddag direct na aankomst bijgepraat door de Nederlandse ambtelijke delegatie, vervolgens door de niet-gouvernementele organisaties. Daarna heb ik tijdens het diner met een aantal medewerkers van de ambassade gesproken over de situatie in Indonesië en de regio. Vanmorgen zijn we om half acht gestart met het bijwonen van de briefing van de ministers Cramer en Koenders, die om tien uur aanwezig zijn bij de start van de finale onderhandelingen.
Vandaag vertrek ik samen met zes collegakamerleden naar Bali, om als waarnemer namens het Nederlands parlement de klimaattop bij te wonen. Een gigantisch vergadercircus met 10.000 deelnemers, dat uiterlijk komende zaterdagochtend overeenstemming moet bereiken over de mondiale aanpak van het klimaatprobleem. Maar het gaat over meer.
Paulus Jansen 