Geloof het of niet: de overheid krijgt met enige regelmaat legaten van particulieren die daarmee iets waardevols – beeldende kunst, monumenten – beschikbaar willen stellen voor het grote publiek. Een aantal van die gulle gevers draait zich nu om in zijn graf.
interieur van een stijlkamer in het Witsenhuis, Oosterpark 82, Amsterdam.
met dank aan Ronnie Drew
Tot 9 juni a.s. kan je in het Drents Museum in Assen de tentoonstelling De Sowjet Mythe bekijken, met 70 topstukken van het staats Russisch Museum St Petersburg uit de periode van het socialistisch realisme. Dat is een propagandistische variant op het sociaal realisme. Ik bekeek hem vorige week zaterdag.
Anatoly Levitin en Joery Toelin, ‘Een nieuw nummer van de fabriekskrant’, 1952 (bron)
Ter gelegenheid van de culturele manifestatie Gluren bij de Buren Lunetten had ik vandaag de ministers op bezoek. Met de try-out voor hun nieuwe programma Voor de mooiste (première: 21 januari schouwburg Utrecht) vulden ze twee keer een volle huiskamer.
Ligt het nou aan mij dat bij het horen van namen als Vestia, Mitros, Portaal of Staedion mijn haren recht overeind gaan staan? Waarom moet een (fusie)woningcorporatie getooid gaan met een fantasienaam, die net zo goed zou kunnen staan voor een te groot uitgevallen school (Amarantis) thuiszorgorganisatie (Aveant), welzijnskoepel (Portes) of netbeheerder (Enexis)? Waarom bovendien niet iets meer respect voor de historie?
met name vóór de inwerkingtreding van de Woningwet 1901 hadden veel woningcorporaties de coöperatieve organisatievorm (meer lezen: de Rochdale principles); een aantal richten zich niet op de bouw van huurwoningen, maar op de bevordering van het eigen woningbezit.
Sterke film over maatschappelijke opvang op zijn Amerikaans. En hoe je daarin belandt.
Paul Dano en Robert de Niro in Being Flynn (bron)
Ik heb het nummer grijs gedraaid, letterlijk en tegenwoordig figuurlijk: Which side are you on ? “You’ll either be a union man, or a thug for J.H.Blair.”
Als statenlid in Utrecht heb ik lang geleden voor het restauratieplan van kasteel Amerongen gestemd, een van de top-100 monumenten van Nederland. Vandaag ben ik gaan kijken hoe het eindresultaat eruit ziet. Koud en donker, maar indrukwekkend.
rangen en standen had je bij kasteel Amerongen al bij de ingang: het personeel maakte gebruik van de onderste brug naar het sousterrain.
Na afloop van het werkbezoek aan Attero gaf Jannie Visscher me nog een turbo-rondleiding in het Groninger stadhuis. Opvallend dat daar -in tegenstelling tot veel andere overheidsgebouwen- veel kunst en kunstnijverheid te vinden is die mij aanspreekt. Waaronder de gordijnen van Jannie.
De architect van dit gebouw van de Europese Unie heeft zich goed ingeleefd in het karakter van de organisatie.
hoek Wetstraat-Karel de Grotelaan, Brussel
Paulus Jansen 