Bruggen en veren aangename schakels in fietsvakantie

Veel aangename fiets- en wandelroutes lopen langs water. Het is dan onvermijdelijk dat je ook regelmatig dat water over moet. Dat is meestal geen straf. Een bloemlezing van wat ik dit jaar tegenkwam op een fietsvakantie in de Provence en de terugtocht naar huis via Rhone, Saône, Doubs en Rijn.

Fourques (petit-Rhone)
Pont Julien
Jonquières (voormalige spoorbrug over de Ouvèze); vernield in de Tweede Wereldoorlog, maar herbouwd 2009 als schakel in de internationale fietsroute Eurovelo 8

In het Rhonedal volg je de Via Rhona (Eurovelo 17), die loopt van de Middellandse zeekust naar Genève. Het parcours is grotendeels gereed, op een stuk van 20 kilometer zuidelijk van Lyon na. Daar fiets je pal langs het verkeersriool Autoroute du Soleil.

La passerelle Himalayenne de Rochemaure (fietsbrug over de Drôme)
nog eens, omdat het zo’n plaatje is.
3x de Isere: de (spiksplinternieuwe) fietsbrug, de spoorbrug en de oude verkeersbrug
Passerelle Marc Seguin, Tournon-sur-Rhone

In Frankrijk zijn de afgelopen decennia een flink aantal -veelal monumentale- bruggen die lang geleden voor het algemeen verkeer gebouwd werden nog uitsluitend toegankelijk voor wandelaars en fietsers. Scheelt een hoop onderhoud, vereenvoudigt het behoud van erfgoed en maakt doorgaande fietsroutes vaak een stuk aangenamer, omdat de toeleidende wegen ook veel rustiger worden.

Lyon heeft veel geinvesteerd in goede fiets- en wandelroutes, inclusief langzaamverkeersbruggen over de Saône en Rhone.
karakteristieke brute betonbrug bij Neuville-sur-Saône

Tussen Lyon en Luxemburg is een 800km lange doorgaande fietsroute la Voie Bleue bijna gereed. Het traject tussen Lyon en Chalons-sur-Saône scoort een 9 voor verkeersvrij fietsen door een onbedorven landschap.

De Romaanse Pont Saint-Laurent bij Mâcon is zo schitterend dat de Duitsers bij hun terugtocht aan het eind van de Tweede Wereldoorlog “maar” een boog opbliezen.
Avanne-Aveney, brug over de Doubs (1893), oorspronkelijk een spoorbrug.
Langs de Rijn is het gedaan met de mooie bruggen, die zijn in de oorlog allemaal plat gegooid. Gelukkig zijn er nog wel een paar (auto)veren die het leven van de fietser veraangenamen. Hier Hamm-Gernsheim.
autoveer Niederheimbach-Lörch

Fietsen langs rivieren is bijna altijd aangenaam als je gebruik maakt van een uitgezette fietsroute. Rhone, Saône en Doubs fietsen lekker door, grotendeels door aangenaam landschap, met voldoende aardige campings en hotelletjes onderweg. Alleen de Rijn is minder, met name het deel tussen Basel en Kehl. Als je uit Oost-Frankrijk komt kan je beter la Voie Bleu verder volgen en daarna de Maas of de route via Moezel-Sure-Prüm-Ruhr. Als je doorfietst kan je in twee weken vanuit Zuid-Frankrijk naar Zuid-Nederland fietsen. Dan hoef je maar één keer de trein of de fietsbus te pakken: nog steeds de zwakke schakel in een fietsvakantie.

Ook in Nederland lopen de meest populaire fietsroutes langs water: de Noordzee fietsroute, de Zuiderzeeroute, de Maasroute, Rijnroute. Maar op veel plekken staat de kwaliteit onder druk door oprukkende varkensstallen, caravanstallingen, villabouw en grootschalige horeca langs de routes en -als gevolg daarvan- steeds meer gemotoriseerd verkeer. Het Landelijk Fietsplatform heeft mijn zijn partners ANWB, Fietsersbond en Toerfietsunie NTFU een aantal voorstellen gedaan om deze ontwikkeling te keren, onder meer door bij waterwegen één zijde in te richten voor langzaam verkeer en hier doorgaand gemotoriseerd verkeer te weren. 30km/uur op de buitenwegen die onderdeel zijn van het fietsknooppuntennet kan ervoor zorgen dat het routenavigatiesysteem in de auto vaker de provinciale weg kiest in plaats van het binnenweggetje. Dat scheelt een hoop onbedoeld sluipverkeer.

Plaats een reactie