Gisteren liep ik de NS wandeling tussen Delft en Maassluis, dwars door Midden Delfland. Een piepkleine groene oase voor rustzoekers uit Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Maasluis of Delft. Met die rust is het binnenkort gedaan als de A4 in gebruik wordt genomen.
jaagpad langs de Vlaardingervaart bij Schipluiden
Waarschijnlijk zullen veel buitenlanders zich afvragen waarom mensen zich druk maken over een groene postzegel van misschien 25km2. Maar een blik op de kaart laat zien dat het wel een héél strategische groene long is, de laatste open buffer tussen de Rijnmond en Haaglanden. Een groene long die niet meer beschermd wordt door het Rijk, want minister Schultz heeft met ingang van de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (2010) de rijksbufferzones geschrapt. Op dat moment was al besloten tot de doortrekking van de A4 tussen Delft-Zuid en de Beneluxtunnel, een afstand van amper zes kilometer. Maar wel een weg die de postzegel in tweeën snijdt.
de aanleg van de A4, die vijf kilometer verderop aansluit op het tracè van de Beneluxtunnel
sterk verhaal van een Westlander op het pontje: “als we ’s winters gingen schaatsen moest je voor je moeder een zak koeken mee terugbrengen uit Vlaardingen. Als die bij terugkomst nog heel waren was je een goeie schaatser.”
het voetveer over de Vlaardingsevaart is een schoolvoorbeeld van een kleine investering met een grote meerwaarde voor de wandelaar en fietser. Links het elektrisch gemaal van de Duifpolder.
Een oase van rust midden in de Randstad. We zouden er zuiniger op moeten zijn.
Paulus Jansen 