Iedere twee maanden bespreekt minister Cramer de agenda van de EU-milieuraad met de Kamer. Deze keer ging het over de Bodemrichtlijn, emissiehandel voor de luchtvaart en de conclusies van de Bali-klimaattop.

komt er ook een EU-emissiehandel voor de luchtvaart?
Voor de Bodemrichtlijn waren de aanwezige kamerleden unaniem van mening dat Nederland tegen dit voorstel moet stemmen. De argumenten daarvoor vloeien voort uit de principes van subsidiariteit en proportionaliteit. Subsidiariteit houdt in dat hogere instanties niet iets moeten doen wat door lagere instanties kan worden afgehandeld. Proportionaliteit betekent: het middel moet in verhouding staan tot de kwaal.
Bij de Bodemrichtlijn is de Kamer van mening dat de problemen die de richtlijn beoogt aan te pakken (zoals bodemverontreiniging, erosie) opgelost kunnen en moeten worden op het niveau van de lidstaten en daarbinnen met name door regionale en lokale overheden. Nederland heeft een goed wettelijk kader voor een bodembeleid, we krijgen alleen maar een hoop extra bureaucratie over ons heen als Brussel zich daar nog eens over heen gaat bemoeien.
Een tweede agendapunt voor de milieuraad is de invoering van een emissiehandelssysteem (ETS) voor de luchtvaart. Daar liepen de meningen veel verder uiteen. De EU wil in 2011 starten met emissiehandel, alleen voor de vluchten binnen Europa. Peildatum voor de hoeveelheid uit te delen emissierechten is de gemiddelde emissie over 2004-2006. Tenslotte stelt de Europese commissie voor om 3% van de emissierechten te veilen.
SP wil de lat hoger leggen: door méér te veilen, door álle vluchten onder de emissiehandel te brengen en door de peildatum te harmoniseren met die van het bestaande ETS voor de industrie: 1990. Samsom (PvdA) dacht er met enkele kleine nuances hetzelfde over. VVD en CDA vinden het echter veel te hard gaan, ze zijn bang dat de Europese luchtvaart in de problemen komt. Dat gaf Cramer de gelegenheid om terug te vallen op het standpunt dat het punt moet worden doorgeschoven naar een volgende milieuraad.
Tenslotte werd er nog kort teruggeblikt op de klimaatconferentie in Bali. Over mijn persoonlijke indrukken en conclusies heb ik al uitgebreid bericht in mijn Dagboek Bali. De EU-delegatie heeft een goede rol gespeeld tijdens de conferentie. Het is wel zaak dat de komende tijd de EU de Verenigde Staten verder onder druk zet om zich bij het komende verdrag van Kopenhagen (2009) te binden aan verregaande en controleerbare emissiereducties. Volgens Cramer kunnen er op dit punt pas zaken gedaan worden na de presidentsverkiezingen van november 2008.
Een succesje was de toezegging van de minister om haar standpunt over het oormerken van de opbrengsten van emissiehandel bij te stellen. Ik pleit er al enige tijd voor om het wereldwijd adaptatiefonds -dat gebruikt wordt om de gevolgen van klimaatverandering in arme landen te bestrijden- te voeden vanuit een heffing op kerosine dan wel op de emissiehandel. Cramer is daar na de klimaatconferentie ook positiever over gaan denken en ook het CDA en de Christenunie lijken wel wat te zien in dit voorstel.