Volgens de Volkskrant van vandaag (“Woningcorporaties betalen toch voor verbetering wijken”) is er in het kabinet overeenstemming bereikt over de invoering van Vennootschaps-belasting over alle activiteiten van woningcorporaties. Beoogde opbrengst: €1,8 miljard in de komende vier jaar. Daarmee is de Dekker-belasting (“betaalbaarheidsheffing”) terug van weggeweest, maar dan met een nog hogere opbrengst. De PvdA was destijds fel tegen de plannen van Dekker. Maar nu komt er dus een Bos-belasting.
Motto voor nieuwe huurdersactie?
(met dank aan onze Belgische vakbondsvrienden)
Het belastingplan is de zoveelste nagel aan de doodskist van de sociale huursector. Corporaties worden gestimuleerd nóg commerciëler te gaan opereren, nu ze immers precies hetzelfde als projectontwikkelaars en commerciële beleggers behandeld worden. Het argument dat het geld besteed wordt in de aandachtswijken deugt ook niet: de opbrengst van de Vennootschapsbelasting verdwijnt gewoon in de algemene middelen, er is geen enkele garantie dat deze extra opbrengst duurzaam besteed wordt om de problemen van de huurders op te lossen.
Sterker nog: nú al wordt gesteld dat de corporatiemiddelen ook geinvesteerd moeten worden in brede scholen, buurthuizen, het creëren van werken voor langdurig werklozen in de aandachtswijken. Allemaal heel nuttige zaken, maar ook overheidstaken die door álle Nederlanders via de algemene middelen van de overheid gefinancierd moeten worden. Straks betalen de armste inwoners van de aandachtswijk de brede school die ook gebruikt wordt door de particuliere huurders en eigen woningbezitters.
Waar Bos gelijk in heeft is dat de woningcorporaties hun maatschappelijk vermogen beter moeten inzetten, en dat de rijke corporaties de arme moeten helpen. Dat vinden wij ook. Dat doel kan wat mij betreft het snelste bereikt worden door de maatschappelijke controle over de corporaties te versterken: onder Paars en Balkenende is de positie van de huurders en woning-zoekenden, maar ook van de gemeenten, enorm verzwakt. Daardoor zijn een aantal corporaties inmiddels ver van hun sociale doelstelling afgedwaald. Ook een solidariteitsfonds, zoals de Woonbond voorstelt, past beter in een aanpak om het sociale karakter van de corporaties te versterken, in plaats van dit te ondermijnen.
Paulus Jansen 