STOER is lullig voor mensen met een functiebeperking

Het recente conceptadvies van de commissie STOER (Schrappen Tegenstrijdige en Overbodige Eisen en Regelgeving) aan minister Mona Keijzer kan heel lullig uitpakken voor mensen met een functiebeperking. En is uiterst kortzichtig in de context van de vergrijzing. Als het advies wordt overgenomen gaan toekomstige generaties hier nog veel last van krijgen.

Het Besluit Bouwwerken Leefomgeving (vroeger: Bouwbesluit) stelt in afdeling 4.6 voor veel soorten nieuwe bouwwerken eisen aan de bruikbaarheid door mensen met een functiebeperking. Voor woningen zijn deze eisen het meest uitgebreid. Deze eisen gelden niet alleen voor woningen die specifiek voor deze doelgroep gebouwd worden, maar voor álle woningen. De gedachte daarachter is dat je met een functiebeperking ook deel moet kunnen nemen aan het maatschappelijk verkeer. Je moet op bezoek kunnen bij andere mensen zonder vast te lopen in te smalle doorgangen, geen toegang te hebben tot toilet of balkon wegens een fysieke barrière.

Wat houden deze eisen in (omwille van de leesbaarheid beperk ik me tot de hoofdzaken):

• doorgangen naar en in woningen moeten een breedte van minstens 0,85m hebben; voor gemeenschappelijke verkeersruimten in bv. appartementen geldt een minimale breedte van 1,20m; de toegang tot een gebouw en het portaal voor een lift moet een minimale breedte van 1,50m hebben (art.4.180 4.181);
• hoogteverschillen van >2cm in de (hoofdtoegang)toegang tot een woongebouw en de toegang van een woning worden overbrugd door een hellingbaan; gebouwen met woningen waarvan de toegang meer dan 3 meter boven de entreevloer ligt moeten voorzien zijn van een lift, die op iedere woonverdieping stopt (art.4.182);
• voor grotere gebouwen geldt dat er ook een toegankelijkheidssector aanwezig moet zijn met specifieke bruikbaarheidseisen t.b.v. mensen met een functiebeperking; als je een functiebeperking hebt is het wel prettig als je ook ongehinderde toegang hebt tot je school, kantoor, fabriek, sporthal, ziekenhuis etc.etc. (art.4.184-4.190)

Natuurlijk verhogen deze eisen de kosten voor nieuwbouw, net als alle andere eisen in het BBL. Volgens de commissie STOER kan dit wel een onsje minder “…. behalve voor nultredenwoningen en zorggeschikte woningen”. De gedachte daarachter: Gezonde Nederlanders hebben deze voorziening niet nodig, maar ze moeten er wel voor betalen. Afschaffen dus.

Behalve moreel laakbaar is deze redenering ook oliedom. Nederland is in hoog tempo aan het vergrijzen. Mensen die nu nog gezond zijn kunnen morgen slecht ter been zijn. Met de huidige eisen uit het BBL zijn alle nieuwbouwwoningen (vanaf 1993) al enigszins levensloopbestendig. Dat maakt een toekomstige woningaanpassing eenvoudiger, dus goedkoper. In een vorig artikel over de escapades van de commissie STOER constateerde ik al dat deze uitsluitend naar de nieuwbouwkosten kijkt. Als door het schrappen van “overbodige” of “tegenstrijdige” regels in de toekomst hoge extra kosten ontstaan geldt dus het spreekwoord: Na ons de zondvloed.

Daar ben ik niet zo van.