Het groeiend aandeel duurzame elektriciteitsproductie in combinatie met de geliberaliseerde Europese energiemarkt zorgt voor snel groeiende problemen bij het balanceren van het elektriciteitsnetwerk. Als die problemen niet worden aangepakt gaat het licht uit. Dat lijkt me voldoende reden voor tempo bij het aanpassen van het Europese reguleringskader.
windpark in aanbouw; een groeiend aandeel duurzame elektriciteitsproductie stelt nieuwe eisen aan marktordening en investeringen bij netbeheerders en afnemers
Ik was vorige week bij een studiedag van KIVI NIRIA over wind op zee, waar het onderwerp tijdens een inleiding door verschillende aanwezigen werd benoemd. Ook deskundigen uit de sector die ik recent gesproken heb maken zich zorgen. Elektriciteit kan je niet opslaan, binnen een kleine bandbreedte moeten vraag en aanbod met elkaar in evenwicht zijn. Op het moment dat het harder gaat waaien of de zon stevig schijnt moeten de klassieke fossiele centrales pijlsnel hun vermogen terugbrengen en omgekeerd.
Op zich zou je de balanceringsproblematiek kunnen bestempelen als een “luxe probleem”: een teken dat de verduurzaming van de elektriciteitsproductie op stoom begint te komen. De schaduwzijde daarvan is dat het reguleringskader, de investeringen in netwerken en de investeringen bij de afnemers (in meer flexibiliteit in hun afnamepatroon afhankelijk van de actuele elektriciteitsprijs) deze snelle groei van de duurzame productiecapaciteit niet bij kunnen houden. Dat is op zijn minst lastig, maar kan ook riskant worden als er niet snel deugdelijke afspraken gemaakt worden om de frequentieschommelingen in de de hand te houden. Want anders zitten we straks in het donker.
Lees hier mijn vragen aan minister Verhagen: ENK 20120924 SV balanceren netwerk
Lees hier het Eurelectric rapport waarnaar ik in mijn vragen verwijs: ENK 20120917 RAP Eurelectric Frequency_Deviations
Paulus Jansen 