Vandaag op pad in Zuidwest Nederland. ’s morgens om half elf start het verkiezingsdebat van de Provinciale Zeeuwse Courant en Omroep Zeeland in het theater van de Zeeuwse bibliotheek in Middelburg. Daarna standwerken met de lokale SP afdeling op de markt. Aan het eind van de middag in de clinch met Elco Brinkman, voorman van Bouwend Nederland.
Na het Cobouw-debat heb ik de knoop doorgehakt over mijn toekomst na 9 juni: ik wordt stratenmaker
In Zeeland hebben de regionale media nog een flink bereik onder de bevolking. Omroep Zeeland zendt het debat met als thema krimp rechtstreeks uit, PZC komt maandag met een uitgebreid verslag.
Op de markt van Middelburg blijken onze oosterburen al in grote getale op het mooie weer aan de Zeeuwse riviera te zijn afgekomen. Maar gelukkig lopen daar tussendoor ook nog de nodige autochtonen, die ik samen met de leden van de SP afdeling Middelburg probeer over te halen om hun stem aan de SP te geven. Net als elders in Nederland ruik ik een omslag in de stemming, de SP van Emiel Roemer begint weer hot te worden.
Dan naar Breda voor een bouwplaatsdebat georganiseerd door Cobouw. Natuurlijk komt het AOW-akkoord van de werkgevers en de vakbonden uitgebreid aan bod. In de bouw zijn er maar weinig uitvoerende mensen die de 65 halen, dus zijn de bouwvakkers van Breda Bouw, die vandaag hebben meegewerkt aan de Dag van de Bouw, nog steeds mordicus tegen de verhoging van de AOW-leeftijd.
Volgens Elco Brinkman, voorman van de werkgevers in de bouw, moeten ze zich niet zo druk maken: “Binnenkort bestaat er geen zwaar werk meer in de bouw.” Elco denkt dat er allerlei handige gereedschappen en machines komen die het werk van de bouwvakker vederlicht maken. Doorwerken is dan geen probleem. Ik stel hem daarom voor om eerst maar eens die briljante hulpmiddelen aan te schaffen en dan te zien of dat allemaal werkt, dan kunnen we daarna met een gerust hart de pensioenleeftijd verhogen. Lachen.
Na afloop spreek ik met Johannes Hoogstraten, directeur van een bestratingsbedrijf en columnist van Cobouw, af dat ik in juli een dag bij hem ga werken als stratenmaker. Zonder de machines van Elco Brinkman, maar gewoon met de hand.
Na een hapje en één biertje om half zeven terug richting Utrecht.
Paulus Jansen 