Jan Kees de Jager en Eberhard van der Laan hebben samen een probleem. Jan Kees moet van zijn baas Wouter Bos per jaar 500 miljoen euro vennootschapsbelasting ophalen bij de woningcorporaties.
Een vervelend klusje, want de corporaties bouwen goedkope huurwoningen voor mensen die het niet breed hebben. ‘Noem het maar winstbelasting, dat past helemaal bij het beeld van zakken vullende directeuren’ riep Wouter hem op de gang nog na.
Eberhard baalt daarvan als een stekker. Hij gaat over de goedkope huurwoningen. Als Jan Kees voor Wouter 500 miljoen uit de portemonnee van de corporaties klopt kunnen die minder bouwen. 10.000 woningen per jaar volgens dat vervelende kamerlid van de SP, da’s 40% minder dan nu. In de wet staat ook nog eens dat corporaties niet-winstbeogende instellingen zijn. Ze hebben geen aandeelhouders en moeten alle opbrengsten verplicht herinvesteren in hun wettelijke taken. De ambtenaren van Eberhard roepen hardop dat ze die belasting een onding vinden.
Eberhard wil juist weer vrienden worden met de corporaties. Hij heeft zelf geen cent te makken, de begroting voor volkshuisvesting is vijf keer zo klein als 25 jaar geleden. Tegenwoordig gaat al het overheidsgeld naar de hypotheekaftrek. Als hij nog iets leuks wil doen voor de mensen heeft hij het geld van de corporaties hard nodig. Maar die worden nu geplukt door Wouter en Jan Kees.
Bij het vragenuur van gistermiddag ondervroeg ik Eberhard en Jan Kees over hun probleem. Een paar slimme corporaties die zich bezig houden met ouderenhuisvesting hadden een lekje in de wet ontdekt, waardoor ze vrijgesteld worden van belasting. Mijn vraag: dan kan de rest toch ook vrijstelling krijgen voor dit deel van hun huizen?
De twee hadden van tevoren overlegd hoe ze dit varkentje zouden gaan wassen. Ze kozen voor een klassieke aanpak: the good cop and the bad cop, met een rolverdeling die ze op het lijf geschreven is. Jan Kees -politiek talent- liet de zweep knallen. Hij zal in een uitvoeringsbesluit de spelregels nog eens uitleggen, maar je moet niet denken dat de meute kan ontsnappen aan zijn grijpgrage vingers.
Eberhard toonde zich daarna van zijn invoelende kant: hij had er al heel veel aan gedaan om het leed te verzachten, corporaties kunnen voortaan investeringen in energiebesparing aftrekken (voor twee jaar, maar dat vergat hij er bij te zeggen). Bovendien is hij in goed gesprek met de corporaties over alle knelpunten die ze ervaren. Daar wil hij een strikje omdoen en een totaaloplossing voor bedenken. Wanneer? Nog even geduld mensen!
Als duo doen ze me denken aan de pitbull en de Sint Bernard. Het straatvechtertje en de trouwhartige redder in nood. Maar ze zitten samen in één kabinet. En de woningzoekenden betalen het gelag.
Lees hier het verslag van het mondeling vragenuur van 8 september 2009 (pag.8577 e.v.)
Paulus Jansen 