Gisteravond hadden we het kennismakingsdebat met de nieuwe minister van wonen, wijken en integratie Eberhard van der Laan. Hij was opmerkelijk kritisch over het beleid van zijn voorganger.
Zo noemde Van der Laan de vennootschapsbelasting voor woningcorporaties “Bos-belasting”. Letterlijk stelde hij: “De Bos-belasting heeft de potentie om averechts te werken.” Ook over de heffing van het Centraal Fonds was hij kritisch. Op mijn vraag of hij het redelijk vindt dat arme corporaties een bijdrage betalen voor de rijke corporaties in de veertig Vogelaarwijken antwoordde hij: “als u gelijk heeft moeten we daar iets aan doen.”
Van der Laan nam geen afstand van zijn Groene-Amsterdammer-interview uit 1997, waarin hij zware kritiek uitte op het volkshuisvestingsbeleid van de landelijke PvdA en over de grootscheepse verkoop van sociale huurwoningen zei: “Over mijn lijk”.
Bij de wijkaanpak wees hij tot twee keer toe op het risico dat door de concentratie van alle aandacht op de Vogelaarwijken straks veertig problemen zijn opgelost maar tegelijkertijd méér nieuwe probleemwijken zijn ontstaan. Die waarschuwing deed de SP al bij het debat over het regeerakkoord, anderhalf jaar geleden.
Natuurlijk kwam ook aan de orde dat zijn voorganger Vogelaar het moest doen zonder voldoende financiële middelen. Nadat Van der Laan -plichtmatig- gesteld had dat hij niet zo’n klager was eindigde hij met de constatering: “Eigenlijk is er meer geld nodig voor deze grote taken.”
Tijdens overleg overhandigde Remi Poppe het eerste exemplaar van ons rapport Langs de Slooplat, waarin we met voorstellen komen om een eerlijker afweging te maken over sloop of behoud van sociale huurwoningen. Voor de begroting krijgen we een eerste reactie.
Een laatste veelbelovende toezegging deed de minister op mijn vraag of hij gaat breken met de gewoonte van zijn voorganger om zeer traag -vaak pas na aanmaningen- te reageren op verzoeken van de Kamer.
Van der Laan zei dat hij vanuit zijn vorige functie gewend was om snel zaken af te handelen: “Zo vind ik drie weken voor de beantwoording van schriftelijke vragen in veel gevallen veel te lang.”
Hopelijk worden deze hoopvolle woorden op korte termijn gevolgd door dito daadkracht.
Paulus Jansen 