Nieuwe woningen staan tegenwoordig bijna altijd op betonnen palen. Maar vroeger werd er ook vaak “op staal” (= verbrede funderingsbalk) of op houten palen gebouwd. Die laatste methoden hebben als nadeel dat ze gevoelig zijn voor verlaging van de grondwaterstand. Als houten palen niet onder het grondwater blijven gaan ze wegrotten. Duizenden eigenaar-bewoners ondervinden dat aan den lijve.
Ad van Wensen inspecteert een verrotte paalkop
Ik was gisteren op bezoek in Dordrecht bij Ad van Wensen, voorzitter van de Stichting Platform Fundering Nederland. Hij nam enkele jaren geleden het initiatief voor de stichting toen zijn eigen woning begon te scheuren door de grondwaterpeilverlaging. In veel steden is het grondwaterpeil lager dan toen deze woningen werden aangelegd. Waterschappen hebben peilverlagingen doorgevoerd, lekkende gemeentelijke rioleringen werken als drainagesysteem en ook het bestraten of asfalteren van veel terreinen die vroeger begroeid waren doen de grondwaterstand geen goed.
paalrot is van buitenaf goed te herkennen door “berg-en-dal” bouwblokken en scheuren in de gevels
Er bestaan tegenwoordig goede technieken om woningen achteraf van een nieuwe paalfundering te voorzien. Bij sommige van deze technieken is het zelfs niet nodig om de begane grondverdieping van een woning te slopen.
Bij deze woning wordt de fundering vervangen vanuit de kruipruimte
Een nieuwe fundering is wel een dure grap: in Dordrecht zijn nu zo’n 500 woningen aangepakt en dat kostte gemiddeld € 63.000 per woning. Veel bewoners zijn hierdoor in de problemen gekomen. De SPFN behartigt hun belangen.
meer lezen?
Zie dossier paalrot
Paulus Jansen 