In het Haarlems Frans Hals museum loopt op dit moment een tentoonstelling van 17e eeuwse Nederlandse meesters, verzameld door het echtpaar Kremer. En dat willen ze weten ook. Is de mecenas terug van weggeweest?
George en Ilona Kremer (foto: WDR)
Voordeel van de inzet van een mecenas is in ieder geval dat je tentoonstelling betaalbaar blijft. Voor een tientje kan je naar binnen. Voor dat geld mag je ook nog de eigen collectie van het Frans Hals bekijken, die ook niet te versmaden is. Grappig is dat je van Utrecht naar Haarlem afreist om vervolgens een flink aantal schilderijen van Utrechtse meesters tegen te komen.
Maar dan het hoogtepunt: de 51 werken van oude meesters die George en Ilona Kremer sinds 1995 verzamelden. De toelichtende banieren die in iedere zaal hangen raken niet uitgewierookt over de briljante visie en vooruitziende blik van dit kunstlievende duo.
Mij lijkt het toch niet zo’n enorm probleem om dit voor elkaar te krijgen. Het grootste probleem zal voor de meeste mensen nog liggen in stap 1 van het volgende stappenplan:
1. wordt rijk (in dit geval door handel in olie)
2. trek een kwart van je vermogen uit voor je culturele hobby c.q. belegging
3. zoek iemand -in dit geval Robert Noorman- die er verstand van heeft
4. geef deze persoon een stevig mandaat om alles wat 17e eeuws is en gemaakt door een Hollandse meester op de korrel te nemen.
Het lijkt me stug dat je dan na een jaar of tien niet een leuke collectie aan de muur hebt hangen. Stel die vervolgens om niet beschikbaar aan een paar gerenommeerde musea voor een overzichtstentoonstelling en zie hier het resultaat: de media staan in de rij om je te bewieroken en de waarde van de collectie stijgt door de media-aandacht twee keer zo snel als wanneer je je schilderijtjes exclusief in je kasteel of Spaanse villa opbergt.
Maar nu de collectie. Hoogtepunt is wat mij betreft het schilderij Jong dienstmeisje van Michael Sweerts. In der Beschränkung zeigt sich der Meister. Maar ook het satirisch/moralistische schilderij De schoolmeester en zijn leerlingen van Pieter Verelst vind ik prachtig.
Conclusie: Ik heb toch liever dat de rijken hun geld steken in cultureel erfgoed dan in een grote boot met gouden kranen. Al zullen de Friese scheepswerven daar anders over denken.
Paulus Jansen 