Als woordvoerder heb je intensief te maken met sommige bewindspersonen, maar ander spreek je nooit. Vandaag kreeg ik voor het eerst te maken met Ronald Plasterk, toen ik onze cultuurwoordvoerder Hans van Leeuwen verving bij een debat over monumentenbeleid, door de kenners aangeduid als MoMo. Ik vond Plasterk goed op dreef.
Hij was zowel feitelijk in de beantwoording als ook helder in zijn uitgangspunten. Zo legde hij mijn collega Han ten Broeke (VVD) glashelder uit waarom hij niets voelt voor het uitdunnen van de monumentenlijsten. Op dat punt zitten we op een lijn.
Minder enthousiast ben ik over de dereguleringsagenda van de beleidsbrief MoMo. Maar uiteindelijk was de minister bereid om met zijn collega van VROM te kijken naar de suggestie van de SP om de regels en handhaving primair te richten op de achterblijvers, en de monumentbeherende instellingen die hun zaakjes aantoonbaar voor elkaar te hebben vrij te stellen van een aantal vergunningen en verantwoordingsverplichtingen.
Lees hier mijn volledige inbreng: OCW 20091115 NO MoMo
Paulus Jansen 