De afgelopen jaren was de belangrijkste inbreng van de VVD in de Tweede Kamer op milieugebied: op de rem staan bij iedere poging tot aanscherping van het beleid. Maar afgelopen vrijdag presenteerde de Teldersstichting, de denktank van de VVD, de publicatie “Liberale duurzaamheid”. Windowdressing of een echte koerswijziging? Daarover ging ik in debat met Helma Neppèrus (kamerlid VVD) en Liesbeth Spies (kamerlid CDA).
Stichtingsvoorzitter Frits Bolkestein: zat erbij en keek erg zuinig.
Het lag wel voor de hand dat het debat zich toespitste op de energie- en klimaatparagraaf van het regeerakkoord. Die legt vast dat tot 2020 de CO2-emissies met 30% (tov 1990) omlaag moeten en de energiebesparing moet worden opgevoerd van 1% naar 2% per jaar (achtergrond, zie hier). Zéér ambitieuze doelstellingen, die door de SP onderschreven worden. Wat echter in het regeerakkoord ontbreekt zijn de financiering voor deze ambities en de concrete invulling van de maatregelen waarmee deze doelstellingen bereikt moeten worden.
Tijdens het debat werd duidelijk dat de VVD een broertje dood blijft houden aan het afdwingen van milieumaatregelen. Aardig was dat een aanwezige vertegenwoordiger van de Vlaamse Liberaal Democraten juist pleitte voor aanscherping van de wetgeving, omdat dat de enige manier is om investeringen af te dwingen.
Ik wees erop dat het energieverbruik voor woningverwarming de afgelopen 25 jaar is gedaald, terwijl er in die periode ruim twee miljoen woningen zijn bijgebouwd. Dat komt doordaat de wetgeving voor woningisolatie en -installaties stevig is aangescherpt. Het energieverbruik van de industrie, waar alleen met vrijwillige afspraken gewerkt is, is in die periode met 35% gestegen.
Harde cijfers over de ontwikkeling van emissies kan je overigens vinden op de site van het milieu- en natuur planbureau MNP
Paulus Jansen 